The self and the other in the philosophy of levinas
Yükleniyor...
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Levinas felsefesinin önemli kavramı olan ben kavramından hareketle başkalık ve aynılık problemi açıklanmaya çalışılmıştır. Levinas'ta ben ve başkası arasındaki temel ilişki etik üzerine kurulmuştur. Çünkü Levinas felsefesinde Batı felsefesinden farklı olarak varlığın temelini ontoloji değil, etik oluşturur. Ona göre, ontoloji üzerinden hareket ettiğimizde ben ve başkası aynılaştırılmış olur. Bundan dolayı gelenekten kopuş, ancak dil düzleminde gerçekleşebilir. Levinas, felsefesi özellikle başkası'yla etik ilişkide açığa çıkan etiksel dil üzerine odaklanır. Ben ve başkası arasındaki sorumluluk ilişkisi koşulsuz, sınırsız ve tek yönlüdür. Bu ilişkinin kaynağını bulmak ise mümkün değildir. Bu ilişki sonsuzluğu kendi içerisinde barındırır. Ben'in kendisiyle olan özdeşliğini kıran art zamanlılık sorumluluğun sonsuzlaşması anlamına gelir. Tüm bunlardan hareketle ben ve başkası arasındaki farklılıkların ön plana çıkartılması amaçlanmıştır. Son olarak ise, ben'in sorumluluğunun özgür bilincine mi, yoksa sonsuz'a mı dayandığı tartışılarak, aslında Levinas'ın çok eleştirmiş olduğu Batı metafiziğindeki aynılaştırma mantığının içerisine düştüğünü görürüz. Çünkü başkası'nın, ben'in acizliği karşısındaki mecburiyeti, başkası'nın özgürlüğünü ortadan kaldırır ve ben'e karşı sorumluluğunu zorunlu kılar. Bu ise başkası'nın farklılıklarının ben içerisinde eritilerek aynılaştırılmasına neden olur
In Levinas’ philosophy the concept of the Self occupies a quite significant place. In this respect the unfolding of the appearances of the Other sets the objective and the scope of this paper. The fundamental relationship between the Self and the Other is grounded on ethics since, unlike in Western Philosophy, it is ethics rather than ontology that is the base of Levinas’s philosophy. His framework can be considered a critique of the perspective which approaches the issue from its ontology identifying the Self with the Other. Therefore, breaking ties with tradition becomes possible only in the language. Accordingly, the crucial theme of the Levinas’ philosophy is the ethical language that presents itself in the ethical relationship with the Other. The relationship of responsibility between the Self and the Other is unconditional, infinite, and non-reciprocal, and tracing back the source of this relationship is not possible since this relationship is contained in infinity itself. Diachrony which breaks the identity of the Self refers to the eternalization of responsibility. The paper also reveals the fact that Levinas himself also falls into the trap of the logic of identification in Western metaphysics in the discussion of whether responsibility of the self stems from free will or from infinity. In that, the obligation of the Other in the face of the impotence of the Self eliminates the freedom of the Other and entails responsibility towards the Self. Hence, this results in the identification of the differences of the Other to be dissolved in the Self itself. Thus, this paper aims at foregrounding the differences between the Self and the Other
In Levinas’ philosophy the concept of the Self occupies a quite significant place. In this respect the unfolding of the appearances of the Other sets the objective and the scope of this paper. The fundamental relationship between the Self and the Other is grounded on ethics since, unlike in Western Philosophy, it is ethics rather than ontology that is the base of Levinas’s philosophy. His framework can be considered a critique of the perspective which approaches the issue from its ontology identifying the Self with the Other. Therefore, breaking ties with tradition becomes possible only in the language. Accordingly, the crucial theme of the Levinas’ philosophy is the ethical language that presents itself in the ethical relationship with the Other. The relationship of responsibility between the Self and the Other is unconditional, infinite, and non-reciprocal, and tracing back the source of this relationship is not possible since this relationship is contained in infinity itself. Diachrony which breaks the identity of the Self refers to the eternalization of responsibility. The paper also reveals the fact that Levinas himself also falls into the trap of the logic of identification in Western metaphysics in the discussion of whether responsibility of the self stems from free will or from infinity. In that, the obligation of the Other in the face of the impotence of the Self eliminates the freedom of the Other and entails responsibility towards the Self. Hence, this results in the identification of the differences of the Other to be dissolved in the Self itself. Thus, this paper aims at foregrounding the differences between the Self and the Other
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Beşeri Bilimler, Ortak Disiplinler, The Other, The Self, Identical, Ethics, Responsibility, Başkası, Ben, Aynı, Etik, Sorumluluk
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
2
Künye
Düşgün, C. K. (2017). The self and the other in the philosophy of levinas. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 7, 2, 243-250.
