YEREL YÖNETİMLERDE İNSAN KAYNAKLARI STRATEJİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Özellikle 1980’lerde tüm dünyada başlayan değişimin yerel yönetimlere yansımasıyla yerelyönetimler; yapı, işleyiş ve fonksiyonlar açısından önemli değişikliklere maruz kalmıştır.Bürokratik geleneksel yönetim anlayışının izlerini silmeye başlayan değişim, yerelyönetimlerde etkinlik, verimlilik, katılımcılık, esneklik, hesap verebilirlik gibi değerleri önplana çıkartarak; bu yönetim birimlerini vatandaş taleplerine daha duyarlı olmaya zorlamıştır.Değişimin en önemli ayaklarından birisi de, insan kaynağının yönetimine bakış açısındameydana gelen farklılıklardır. Yerel yönetimlerdeki insan kaynakları yönetimi, özel sektördekideğişimi takip ederek, personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine kaymıştır.Çalışanların işe alınması ve maaş, bordro, izin gibi özlük işlerini takip eden personel yönetimianlayışı değişim süreciyle geçerliliğini yitirmiş; çalışanları bir değer olarak gören ve onlarınmemnun edilmesiyle vatandaş memnuniyetinin sağlanabileceğine inanan insan kaynaklarıyönetimi geçerlilik kazanmıştır.Çalışanların stratejik birer kaynak olarak görülmesiyle birlikte, onların geliştirilmesine yönelikyaklaşımlar da önem kazanmıştır. Motivasyonla birlikte de değerlendirilen ve çalışanın yaptığıişten memnuniyet düzeyini ifade eden iş tatmini; çalışanları yaptıkları işin sahibi haline getirmeyiamaçlayan personel güçlendirme; çalışanın başarı derecesinin ölçülüp, geliştirilmesini sağlayanperformans değerlendirme; çalışanın kuruma bağlılık derecesi olarak ifade edilen örgütsel bağlılıkve çağın en önemli sorunlarından birisi olan örgütsel stres yönetimi; yerel yönetimlerdeki insankaynaklarının geliştirilmesi kapsamında değerlendirilerek çalışmaya temel olmuştur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sosyal Çalışma, Kamu Yönetimi, Davranış Bilimleri
Kaynak
Manas Journal of Social Studies
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
1