Emsen, BuğrahanDemir, Ali AslanKaya, Saban Abdullah2021-01-102021-01-102018Emsen, B., Aslan, A., Kaya, A. (2018). Platismatia glauca (L.) W.L.Culb. & C.F.Culb.'nın ı̇nsan lenfositleri üzerindeki biyolojik aktiviteleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 22, 840-848.1300-76881308-6529https://doi.org/10.19113/sdufbed.00743https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpjNU56YzVPUT09https://hdl.handle.net/11492/4091Likenler yapısında farklı metabolitleri bulunduran ve bu bileşenleri sayesinde antik çağlardan beri birçok hastalığın tedavisinde yararlanılan organizma olarak dikkat çekmektedir. Bu yüzden, mevcut çalışma önemli liken türlerinden biri olan Platismatia glauca (L.) W.L.Culb. & C.F.Culb.'nın insan lenfositleri üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlamıştır. P. glauca'dan elde edilen metanol (PME) ve su (PSE) ekstraktlarının hücreler üzerindeki sitotoksik aktiviteleri 3-(4,5-dimetiltiazol2-il)-2,5-difeniltetrazolyum bromür ve laktat dehidrogenaz testleri ile analiz edilmiştir. PME ve PSE ile muamele edilen lenfositlerdeki oksidatif değişimin belirlenmesi amacıyla toplam antioksidan kapasite (TAK) ve toplam oksidan durum (TOD) analizleri gerçekleştirilmiştir. Bu uygulamalara ek olarak, ekstraktların hücreler üzerinde sebep olduğu genetik hasar hücrelerdeki 8-hidroksi-2?- deoksiguanozin seviyeleri ölçülerek tespit edilmiştir. Hesaplanan IC50 değerleri, PSE'nin (162,26 mg/L) PME'ye (84,02 mg/L) kıyasla çok daha düşük seviyede sitotoksik aktivite gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Her iki ekstraktın tüm konsantrasyonlarının (6,25-200 mg/L) negatif kontrole kıyasla istatistiksel olarak (p>0,05) hücrelerdeki TAK'yi yükselttiği ve aynı zamanda düşük konsantrasyonlarının genetik hasar meydana getirmediği belirlenmiştir. Tüm uygulamalar göz önüne alındığında, PME ve özellikle PSE'nin belli konsantrasyonlarının (<25 mg/L) lenfositler üzerinde anlamlı derecede oksidatif ve genetik hasara neden olmadan TAK'yi yükselttiği ve bu nedenle P. glauca likeninin doğal bir antioksidan olarak kullanılabileceği gözlenmiştir.Lichens are distinguished as organisms that have different metabolites in their structures and benefited in the treatment of many diseases due to their constituents since antiquity. Therefore, the present study aimed to examine the effects of one of the important lichen species, Platismatia glauca (L.) W.L.Culb. & C.F.Culb. on human lymphocytes. The cytotoxic activities of methanol (PME) and water (PSE) extracts obtained from P. glauca on the cells were analyzed by 3-(4,5- dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide and lactate dehydrogenase assays. Total antioxidant capacity (TAK) and total oxidative status (TOD) analyzes were performed to determine the oxidative change in lymphocytes treated with PME and PSE. In addition to these assays, genetic damage caused by extracts on cells was determined by measuring levels of 8-hydroxy-2?-deoxyguanosine in cells. Calculated IC50 values revealed that PSE (162,26 mg/L) showed much lower levels of cytotoxic activity than PME (84,02 mg/L). It was determined that all concentrations (6,25-200 mg/L) of both extracts increased TAK in cells statistically (p>0,05) compared to negative control and at the same time low concentrations did not cause genetic damage. Considering all applications, it was observed that certain concentrations (<25 mg/L) of PME and especially PSE increased TAC without significant oxidative and genetic damage on lymphocytes and thus, P. glauca lichen can be used as a natural antioxidant.trArticle222840848info:eu-repo/semantics/openAccess37977910.19113/sdufbed.00743