Teknik Bilimler MYO, Organik Tarım Programı,Makale Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Orta anadolu bölgesi aridisol topraklarının özellikleri ve arazi değerlendirmesi(2020) Dedeoğlu, Mert; Özaytekin, Hasan Hüseyin; Başayiğit, LeventÜlkemizin Güney Doğu Anadolu Bölgesinde geniş yayılım gösteren ve kurak bölge toprakları olarak da isimlendirilen Aridisoller, toprak özellikleri ile uzun yıllar ortalama iklim verilerinin Newhall modeline göre değerlendirilmesi sonucu Orta Anadolu Bölgesinde dağılım gösteren toprak sınıfları arasında önemli bir yer kaplamaktadır. Bu çalışmada, Konya ovasında yaklaşık 5140 ha büyüklüğündeki Beşgözler K.O.P. alanı detaylı toprak etüd çalışması sonucu tanımlanan Aridisol ordosuna ait toprakların genel özellikleri yer almaktadır. Bu toprakların FAO Toprak Verimlilik İndeksine göre parametrik olarak arazi değerlendirilmesi yapılmış ve CBS ortamında haritalanmıştır. Çalışma sonucunda 1950 ha (% 38) alan 2 farklı seride Toprak Taksonomisine göre Aridisol ordosunun Typic Haplocalcids ve Typic Haplocambids alt toprak grubunda sınıflandırılmıştır. Bölge Aridisollerinin FAO Toprak Verimlilik İndeksine göre arazi değerlendirmesi sonucu tarımsal kullanıma uygunluk II. sınıf (S2) iyi nitelikli tarım arazileri % 60.50, III. sınıf (S3) orta nitelikli tarım arazileri % 39.32, IV. sınıf (S4) zayıf nitelikli tarım arazileri % 0.18 oranında alansal dağılım gösterdiği belirlenmiştir. Bu alanların mutlak tarım arazisi niteliğinde olduğu, kuru şartlarda karlılık sırası ile buğday veya arpa, sulu şartlarda ise uygunluk sırası ile şeker pancarı, ayçiçeği, mısır veya fasulye yetiştiriciliğinin yapılabileceği önerilmiştir.Öğe Molecular and biochemical screening of Turkish durum wheat landraces for gamma-gliadin and lmw-glutenin proteins associated with pasta-cooking quality(Soc Field Crop Sci, 2011) Yıldırım, Ahmet; Eserkaya Güleç, Tuğba; Sayaslan, Abdulvahit; Koyuncu, Mehmet; Sönmezoğlu, Özlem Ateş; Kandemir, NejdetIn recent years, pasta-cooking quality has become an important issue in durum wheat breeding. Pasta-cooking quality of durum wheat has been shown to depend mainly on protein content and gluten properties. Gluten is a complex mixture of proteins composed of gliadins and glutenins. A strong correlation exists between certain gamma-gliadin and/or LMW-glutenin proteins and the viscoelastic properties of gluten affecting al dente cooking quality of pasta goods. Of those proteins, gamma-gliadin 45 and LMW-2 glutenin alleles are correlated with proper gluten strength and superior pasta-cooking quality, whereas gamma-gliadin 42 and LMW-1 glutenin tend to provide weak gluten with reduced cooking quality. In this study, DNA and protein markers have been jointly used for the analysis of gamma-gliadin and LMW-glutenin QTLs of Turkish local durum wheat cultivars (landraces) affecting pasta-cooking quality. For that purposes, 13 SSR, one STS and two GAG primers linked to Gli-B1 loci were used. Polymorphic relations of 28 Turkish durum wheat landraces with Canadian durum wheat cultivars of Kyle and Avonlea were determined through PCR reactions. Additionally, gliadin and LMW-glutenin proteins of the landraces were separated using A-PAGE and SDS-PAGE techniques, respectively. Of the 28 durum landraces, 17 were determined carrying gamma-gliadin 45 and LMW-2 glutenin proteins associated with proper gluten strength and superior pasta-cooking quality.Öğe Determination of genetic diversity among Turkish durum wheat landraces by microsatellites(Academic Journals, 2011) Yıldırım, Ahmet; Sönmezoğlu, Özlem Ateş; Gökmen, Sabri; Kandemir, Nejdet; Aydın, NevzatWheat landraces represent an important source of genetic variation that can be used for future wheat breeding program. The rich wheat landraces from Turkey have not been sufficiently analyzed genetically. For this reason, genetic diversity and relationship of the landraces must be determined. In this study, genetic diversity of 20 durum wheat landraces collected from different regions of Turkey were determined using 12 highly polymorphic microsatellite (SSR) markers. Genomic DNAs were isolated from ten accessions of all durum wheat landraces and specific regions were amplified with the polymerase chain reaction by using microsatellite markers. Polymorphic bands changed 4 to 9 per each SSR locus and the most polymorphic SSR loci were Wms 18, Wms 155, Xgwm 166 and Stm 578. The dendrogram showed that durum wheat landraces can be divided into two major groups. The coefficient of similarity among all germplasm ranged from 0.35 to 0.74. According to the estimated matrices and relationship among landraces accessions, it was determined that the 46847-47341, 31738-52841 and 31634-47923 were genetically the closest. The farthest genotypes were 52835-1680. The results showed that durum wheat landraces have high genetic variability and microsatellite DNA markers could be successfully employed for revealing the variability.Öğe Some quality characteristics of selected durum wheat (Triticum durum) landraces(TÜBİTAK, 2012-04) Sayaslan, Abdulvahit; Koyuncu, Mehmet; Yıldırım, Ahmet; Eserkaya Güleç, Tuğba; Ateş Sönmezoğlu, Özlem; Kandemir, NecdetDurum wheat (Triticum durum) is primarily used for the production of high-quality pasta products because of its certain superior characteristics. Wheat landraces are locally adapted diverse populations evolved through natural selection and are invaluable genetic resources for breeding programs. The search for new genetic resources all around the world has been underway to develop high-quality durum wheats. The purpose of this study was therefore to determine the pasta quality-associated characteristics of 12 durum wheat landraces (Bağacak, Beyaziye, İskenderiye, Sorgül, Karakılçık, Beyaz Buğday, Ağ Buğdayı, Bintepe, Havrani, Çalıbasan, Hacı Halil, and Akçakale) compared to 2 wellestablished high-quality durum wheat cultivars, Kyle and Zenit. Protein content and quality, pigment content, activities of oxidative enzymes (lipoxygenase, polyphenol oxidase, and peroxidase), kernel size, and endosperm vitreousness were measured as the major quality parameters. The landraces had significant differences (P < 0.05) in their quality characteristics. Of the landraces, Akçakale, Havrani, and Çalıbasan were found to be quite promising for the processing of so-called al dente cooking pasta products, as judged by their elevated protein quantity and gluten quality. With respect to pigment content and oxidative enzymes that are central to the bright yellow color of pasta products, however, the landraces Havrani, Hacı Halil, and Sorgül were found to have great potential. In brief, several landraces have potential for high-quality pasta processing, while a few others can be used for breeding purposes.Öğe Screening for resistance to Heterodera filipjevi (Madzhidov) Stelter (Tylenchida: Heteroderidae) and Pratylenchus thornei (Sher & Allen) (Tylenchida: Pratylenchidae) sister lines of spring wheat(Türkiye Entomoloji Dergisi, 2012) Toktay, Halil; Yavuzaslanoğlu, Elif; İmren, Mustafa; Nicol, Julie; Elekcioğlu, İ. Halil; Dababat, AmerBreeding for resistance to the cereal cyst nematodes (CCN) Heterodera filipjevi (Madzhidov,) Stelter, and H. avenae (Wollenweber) and to the root lesion nematode (RLN) Pratylenchus thornei (Sher & Allen) is presently being undertaken by breeding programs at research institutions in Turkey. This study was carried out to screen for nematode resistance in an advanced spring bread wheat breeding population, 42 lines (F9) developed at CIMMYT in Mexico, by crossing resistant parent the Middle- Eastern landrace AUS4930 7.2 and susceptible parent, the widely adapted, high yielding CIMMYT line, Pastor. The results demonstrate that 31 lines are resistant to P. thornei and 5 lines are resistant to H. filipjevi. Only 4 of these lines (2, 7, 23 and 41) are resistant to both nematodes. Lines 2, 7 and 41 also contain the known resistance gene, Cre1. Although some lines carry the Cre1 gene, they are susceptible to either both or one of these nematodes. There is no association among H. filipjevi, P. thornei and Cre1 resistance due to differences in the resistance region in the plant genome.Öğe Influence of actinomycete isolates on cereal cyst nematode heterodera filipjevi juvenile motility(Nematologia mediterranea, 2011-06) Yavuzaslanoğlu, Elif; Yamaç, M.; Nicol, J.M.The effects of 126 actinomycete isolates were investigated in vitro on the motility of the second stage juveniles of the cereal cyst nematode, Heterodera filipjevi Madzhidow. Among them, isolate 3208 inhibited the motility of juveniles by 56.6% more than the negative control after one day of exposure. Motility inhibition reached 59.6% with isolate 3307 relative to the negative control after three days of exposure. All active actinomycete isolates were identified at the genus level as Streptomyces spp. Some of the isolates appear promising and worthy of further investigation for use as bio-control agents.Öğe Distribution, frequency and occurrence of cereal nematodes on the Central Anatolian Plateau in Turkey and their relationship with soil physicochemical properties(Nematology, 2012-06) Yavuzaslanoğlu, Elif; Elekcioğlu, İ. Halil; Nicol, Julie M.; Yorgancılar, Özcan; Hodson, David; Yıldırım, A. Faik; Yorgancılar, Aysel; Bolat, NecmettinThe distribution of important plant-parasitic and free-living nematodes in the cereal production areas of the Central Anatolian Plateau (CAP) of Turkey was investigated with systematic surveys. Two important plant-parasitic nematode groups were found widely distributed; cereal-cyst nematodes (78.3%) and root-lesion nematodes (42.6%). Cereal cyst nematodes (CCN) were identified as Heterodera filipjevi in 18 provinces. Heterodera latipons was found in only one province. Pratylenchus thornei and P. neglectus were the most widely distributed species of root-lesion nematodes. Other frequently recorded plant-parasitic nematodes belonged to the genera Geocenamus (52.4%), Pratylenchoides (35.6%), Helicotylenchus (29.7%) and Paratylenchus (19.2%). Konya on the southern CAP had a significantly high incidence of P. neglectus as well as free-living nematodes. The incidence of CCN was greatest in areas of sandy soils on the CAP, with densities of up to 95 cysts (100 g soil)-1. Population densities of Geocenamus, Pratylenchus and Pratylenchoides were high in some locations. Soil physicochemical properties were investigated for their relationship to nematode distribution. There was a slight positive correlation of P. thornei and clay content; conversely, there was a significant negative correlation of P. neglectus with clay and a positive correlation with sand. Electrical conductivity (EC) was positively correlated with P. neglectus. Nematodes in the genera Helicotylenchus, Paratylenchus, Trophurus and Tylenchorhynchus were only recorded at low population densities in the sampled area. By contrast, nematodes in the genera Aphelenchus, Aphelenchoides, Ditylenchus, Dorylaimus, Tylenchus and bacterivorous genera had relatively high populations. Total free-living nematodes were positively correlated with EC and zinc (Zn) concentration. The Zn content of soil was generally at a level deficient for plant growthÖğe Soğan Sak Nematodu (Ditylenchus dıpsaci) (Kühn, 1857) (Tylenchida: Anguinidae)’nun Karaman İlinde Soğan (Allium cepa l.) Bitkisinde Populasyon Değişiminin Araştırılması(Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 2014-05) Dikici, Abdullah; Yavuzaslanoğlu, Elif; Elekcioğlu, İ. HalilSoğan Sak Nematodu (Ditylenchus dipsaci) Karaman ili soğan ekiliş alanlarında % 61 oranında yaygın olarak bulunmaktadır. Bazı tarlalarda populasyon yoğunluğu 100 g kuru toprakta 165 bireye kadar çıkan D. Dipsaci, Karaman ili soğan yetiştiriciliğinde verim kaybına neden olmaktadır. Bunun yanında bulaşık soğan yumruları soğanın kalitesini de etkileyerek pazar değerini düşürmektedir. Soğan Sak Nematodu ile mücadele etmek için uygun zaman ve yöntemin belirlenmesi amacıyla soğan yetiştirme sezonu boyunca populasyon değişiminin belirlenmesi büyük önem arz etmektedir. Bu amaçla bir soğan yetiştirme dönemi boyunca Soğan Sak Nematodunun topraktaki ve bitkideki populasyon değişimi araştırılmıştır. 2013 yılı Mart ayında soğan ekilişi gerçekleştirilmiş ve eylül ayında hasat edilmiştir. Bu süre içerisinde mart ve nisan aylarında 8-12 oC toprak sıcaklığında Soğan Sak Nematodu yoğunluğunun ortalama 106 birey/ 100 g kuru toprak olduğu tespit edilmiştir. Mayıs ayında sıcaklığın 15 oC’ nin üzerine çıkmasıyla Soğan Sak Nematodupopulasyon yoğunluğunun 52 birey/ 100 g kuru toprak, haziran ayında ise ortalama 21 oC sıcaklıkta 27 birey/ 100 g kuru toprak seviyesine düştüğü tespit edilmiştir.. Nematod populasyonu, yüksek oranda toprak sıcaklığına bağlı olarak değişim göstermiştir (R2 = 0.751). Soğan yetiştirme sezonu boyunca toprak nemi ortalama 0.5 Volt düzeyinde kayıt edilmiş ve nematod gelişimi için sınırlayıcı olmadığı düşünülmektedir.Öğe Karaman’ ın tarım turizmi yönünden potansiyeli(Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, 2012-06) Yavuzaslanoğlu, Elif; Yavuz, MusaKöy yaşamını merak eden insanların bitkisel ve hayvansal üretimi görerek ve aktivitelere katılarak eğlenceli vakit geçirmek istemesi nedeniyle dünyada ve Türkiye’ de tarım turizmine ilgi giderek artmaktadır. Yurt dışında başta Amerika olmak üzere; İtalya ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde uygulama alanı bulan tarım turizmi üzerine yurdumuzda da Çanakkale-İzmir yolu üzerinde Küçükkuyu mevkiinde Aktepe köyünde Zeytinyağı müzesi ile ilk yatırım gerçekleştirilmiştir. Tarım turizmi; küçük kulübelerde, pansiyonlarda veya kamp ortamında konaklama, kahvaltı, piknik, meyve toplama, hayvan besleme, süt sağımı, peynir yapımı, bal tadılması, at biniciliği, meyve veya ürün festivalleri, balıkçılık, doğa yürüyüşü gibi aktiviteleri içermektedir. Bu aktiviteler bireysel olarak gerçekleştirilebileceği gibi; turlar, okul grupları, tarımsal eğitim ve doğa eğitim programları çerçevesinde de gerçekleştirilebilir. Coğrafi konumu nedeniyle Karaman ilinde aynı anda farklı mevsimsel özellikler yaşanabilmektedir. Buna bağlı olarak, önemli bir tarımsal çeşitlilik bulunur. Meyve üretimi önemli bir yere sahiptir. Başta elma, kiraz, üzüm ve zeytin olmak üzere 356.500 dekar alanda meyve üretimi gerçekleştirilmektedir. Doğa güzellikleri yanında, meyve ve zeytin üretimi ile merkeze bağlı Bucakkışla ve kiraz yetiştiriciliğinde önemli yere sahip olan Ermenek ilçesi Zeyvepazarı (Yaylapazarı) köyleri tarım turizmi aktivitelerinin gerçekleştirilmesi için önemli bir potansiyel oluşturmaktadır. Tarım turizminin bu köylerde önemli bir gelir kaynağı ve kırsal kalkınmaya katkıları olacağı düşünülmektedir.
