Yazar "Ceyhan, Hasibe" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Değişen kamu yönetimi anlayışı ve bürokrasi kültürü(2020) Okçu, Murat; Usta, Sefa; Ceyhan, HasibeToplumsal kültür, siyasal kültürün; siyasal kültür yönetim kültürünün, yönetim kültürü de bürokratik kültürün oluşumunda etkili olmaktadır. Bürokratik kültürün şekillenmesinde, bürokrasi anlayışının ve yönetim kültürünün etkide bulunduğu yadsınamaz bir gerçektir. Diğer taraftan, yönetim yaklaşımlarının da bürokratik kültürün benimsenmesinde önemli rol oynadığı söylenilebilir. Geleneksel yönetim anlayışına dayalı kurumlarda, katı, hiyerarşik, süreç odaklı bürokrasi kültürü hâkim iken; yeni yönetim anlayışının benimsendiği kurumlarda ise katılımcılık, şeffaflık, hesap verebilirlik, heterarşi, esnek örgütlenme, rekabet odaklılık, sonuç odaklılık gibi ilke ve değerlerin şekillendirdiği bürokratik kültür egemen olmaktadır. Buradan yola çıkılarak hazırlanan çalışmanın temel amacı, yönetim anlayışındaki değişimin bürokratik kültürü ne şekilde etkilediğinin ortaya konulmasıdır. Bu amaç ekseninde hazırlanan çalışmada betimleyici analiz yönteminden yararlanılmıştır. Çalışma kapsamında, ilk olarak toplumsal kültür, siyasal kültür ve yönetsel kültür kavramları anlatılmaktadır. Çalışmada daha sonra, yönetim kültürü bağlamında geleneksel yönetim kültürü ve yeni yönetim kültürü genel hatlarıyla tartışılarak, her iki anlayışı da inşa eden temel dinamikler incelenmektedir. Çalışmada son olarak, bürokrasi ve kültür arasındaki ilişki ekseninden hareketle, bürokratik kültür konusu ele alınmaktadır. Çalışmada ortaya konulan bilgiler ışığında, kamuda bürokratik kültürün oluşumunda kurum içi faktörlerle birlikte kurum dışı faktörlerin de etkili olduğu; kamu görevlilerinin iç ve dış çevre ile olan etkileşimlerinin sonucu olarak bürokratik davranış biçimlerinin ve kurum kültürünün şekillendiği yönünde çıkarımda bulunabilir.Öğe Kamu görevlilerinin bürokratik yönetim kültürüne yönelik algısı: hazine ve maliye bakanlığında bir uygulama(2024) Ceyhan, Hasibe; Okçu, Murat; Usta, SefaHazine ve Maliye Bakanlığı özelinde gerçekleştirilen araştırmada, maliye bürokratlarının yönetim kültürü konusundaki algılarının irdelenmesi çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Buradan hareketle hazırlanan çalışma kapsamında, ilk olarak bürokratik kültür ve yönetim kültürü ile ilgili gerçekleştirilen araştırmalar irdelenmiştir. Daha sonrasında araştırmanın yöntemi ortaya konularak, araştırmanın bulguları tablolar halinde sunulmuştur. Araştırmanın evrenini, Hazine ve Maliye Bakanlığı bünyesinde yer alan ve Ankara il merkezinde faaliyet gösteren Muhasebat Genel Müdürlüğü'nde görev yapan 425 kamu görevlisi oluşturmaktadır. Örneklem sayısı 245 olarak belirlenmiştir. Araştırmada nicel araştırma yönteminden ve tarama modelinden faydalanılmıştır. Veri toplama aracı olarak da \"anket tekniğinden\" yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları, istatistik programlar kullanılarak elektronik ortamda işlenmiş, analiz edilmiş ve değerlendirilmiştir. Faktör analizi sonucunda, yönetim kültürünün sekiz alt boyutu tespit edilmiş ve model kurulmuştur. Her bir alt boyutun, bürokrasi ve yönetim kültürünü anlamlı şekilde etkilediği belirtilerek, sekiz hipotez oluşturulmuştur. Regresyon analizi sonucunda; “katılımcı yönetim ve performans ödüllendirme”, “hesap verebilirlik ve şeffaflık”, “örgütsel güven ve etik anlayış”, “yenilik ve değişimci liderlik”, “yönetişim ve işbirliği”, “rekabet odaklılık”, “sonuç odaklılık ve heterarşik ilişkiler” alt boyutlarının bürokrasi ve yönetimi kültürünü pozitif yönde ve anlamlı bir şekilde etkilediği; “formel ilişkiler ve hiyerarşik yapı” alt değişkeninin ise bürokrasi ve yönetim kültürü üzerinde anlamlı bir etki oluşturmadığı tespit edilmiştir.Öğe Public policies, digitalization and participation(Nova Science Publishers, 2025) Usta, Sefa; Ceyhan, HasibeParticipation, along with digitalization, has an important place in the formation of public policies. Participatory public policies are implemented, especially through mechanisms such as digital participation and e-participation, and digitalization is used in public policies. Active involvement of different segments of society in the decision-making process using digital tools is important for participatory public policies. The main problem of the study is to examine how the components of digitalization play a role in shaping and implementing public policies along with digital transformation. The main claim of the study is that utilizing digitalization in the delivery of public services increases efficiency and facilitates participation. Citizens can participate more actively in the decision-making process through online platforms and mobile applications. Additionally, with egovernment applications, citizens can access public services more easily, and an accountable and transparent management approach can be implemented. The effective use of social media and online platforms allows individuals to express and discuss their opinions, and public opinions and demands can be collected through online surveys and online platforms. Active participation of citizens is enabled in policymaking. © 2025 Nova Science Publishers, Inc. All rights reserved.Öğe Yerel iktisadi kalkınma bağlamında mikrokredi uygulamalarının istihdama etkisi ve Karaman ilinde bir uygulama(Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, 2010-06) Ceyhan, HasibeMikro kredi, dar gelirli insanların geçimlerini sağlayabilmeleri, kendi işletmelerini kurmaları veya geliştirmeleri için verilen krediler ile tasarruf hizmetleri, iş geliştirme programları gibi diğer finansal hizmetlerin tümüdür. Bangladeşli bir ekonomist olan Muhammed Yunusun ülkesinde yaşanan yoksulluğa çare arayışları esnasında yoksul insanların kişisel becerileriyle iyi işler yaptıklarını fakat teminat eksiklikleri nedeniyle ticari bankalardan uygun kredi alamadıklarını görmüştür.. Kendi birikimleri ve mal varlığı olmayan kişilerin başlangıç sermayesine ulaşımını sağlamak, yoksulla finansal piyasalar arasındaki uçuruma bir köprü atmak amacıyla 1983 yılında Grameen Bankası kuruldu.Dünya Bankası mikrofinans kuruluşlarının ‘Gelişmekte olan ülkeler ‘ (GOÜ) ’de 16 milyonun üzerinde insana hizmet sunduğunu belirtmektedir. Grameen Bank Uygulaması : Projede ihtiyaç sahibi yoksul bireylere maddi teminat talep etmeksizin işlerini geliştirmeleri için küçük miktarlarda krediler sağlandı.Hindistan’da, krediye olan talep hem çok yüksek hem de çok çeşitli oldu. Kırsal kesimin kalkındırılması ve bu kesimdeki fakir nüfusun azaltılması amaçlarıyla 1978 den itibaren devlet destekli kırsal kalkınma programları başlatılmıştır.1970’li yıllardan itibaren Endonezya’da gerek kamu bankaları yoluyla ihtiyaç sahiplerine piyasa faiz oranlarının altında kredi sunulmaya başlanmış ve gerekse yarı formel yöresel kredi kuruluşlarının ortaya çıkması teşvik edilmiştir.Rusya’daki mikrokredi uygulamasına baktığımızda 1990’lı yılların sonlarına doğru ortaya çıkan bu alandaki kuruluşların daha çok küçük işletmelerin desteklenmesi ve köy bankacılığı (village banking) sistemi üzerinde yoğunlaştıkları gözlemlenmektedir.Amerika Birleşik Devletleri’nde mikrokredi alanındaki ilk uygulamaların 1980’lerin ortalarında başlatıldığı bilinmektedir. 1991 yılında mikrofinansla ilgili bir tasarının yasallaşması ile bu alanda çok büyük bir adım atılmış ve bu sayede günümüzde 200 den fazla mikrokredi ve mikrofinans kuruluşunun federal hükümet fonlarından yararlandırılması sağlanmıştır. Mikrokredi uygulamalarının özellikle Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde kırsal kadının yoksulluğu azalmasında,kadın ve çocukların daha sağlıklı yaşam sürmelerinde ,çocukların eğitim- öğretim olanakları artmasında ve kırsal kadın sosyal olarak güçlenmesinde çok önemli katkıları olmuştur.Türkiye’de formal yapıdaki kurumların yanısıra, yarı formal organizasyonlar da mikrokredi hizmeti vermektedirler.Türkiye’de kadın girişimciliğinin geliştirilmesine yönelik mikrokredi uygulamaları olarak Maya ve Türkiye Grameen Mikrokredi Projesi gösterilmektedir. Türkiye’de tam anlamıyla mikrokredi çalışmalarını ilk başlatan Kadın Emeğini Değerlendirme Vakfı (KEDV) olmuştur. Ortaya çıkan sonuçların da gösterdiği gibi, mikrokredi uygulamasının en önemli zorluğu hizmetin verildiği müşterilerin maddi imkanlarının yok denecek kadar kısıtlı olmasıdır. Mikrokredi faaliyetlerini düzenleyici ve sektörü teşvik edici bir yasaya acil ihtiyaç duyulmaktadır. Bu sayede hem ilgili kuruluşların farklı yükümlülüklerle karşılaşma olasılığı ortadan kalkmış olacak hem de sektöre girmek isteyen kuruluşlar önündeki yasal belirsizlik ortamı giderilmiş olacaktır. Başarılı dünya uygulamaları yakından takip edilmeli ve Türk halkının sosyokültürel yapısıyla Türkiye ekonomisinin gerçekleri dikkate alınarak uygulanmasına çalışılmalıdır. Sonuç olarak “Yoksulluk asla bir kader değildir ve mikrokredi yoksullukla savaşta etkili bir araçtır”. Ancak mucize dönüşümlerden ziyade uzun zaman diliminde sonuç vermeyi hedefleyen bir yoksullukla savaşım projesidir.
