Zeytinyağı Endüstrisi Atığı Prinadan Biyobozunur Film Üretimi

Yenilebilir kaynaklar günümüzde fosil kaynakların yerini almaktadır. Ülkemizde tarımsal ekonominin sonucu olarak, tonlarca atık biyokütle olusmaktadır. Endüstriyel bir atık olan prinanın yararlı ürünlere dönüsme potansiyeli yüksektir. Prina, özellikle Akdeniz ve Ege bölgelerinde sık bulunan zeytinyağı fabrikalarının bir atığı olup, zeytin çekirdeği ve posasından olusan yağlı bir biyokütledir. Yağlı prina, prina fabrikalarında hekzan ekstraksiyonu ile kuru prinaya dönüstürülmekte ve kuru prina yakıt olarak kullanılmaktadır. 100 kg yağlı prinadan yaklasık olarak 60-70 kg kuru prina elde edilmektedir. Ülkemizde zeytinyağı üretimi ile yılda 250.000 tondan fazla miktarda prina ortaya çıkmaktadır. Prinanın yakıt, bitki büyütme, hayvan yemi, enzim ve furfural üretimi gibi birçok kullanım alanı vardır, en temel alan ise yakıt olarak kullanılmasıdır. Bu çalısmada, yağı alınmıs kuru prinadan biyoplastik üretimi yapılmıstır. Biyoplastik, yapımında petrol ve türevlerinin kullanılmadığı daha çok yenilenebilir kaynaklar ile yapılan, doğada ayrısabilen yani biyobozunur polimerlerdir. Biyoplastikler birçok Avrupa ülkesinde kullanmaktadır. Gıda maddelerinin ambalajlarında, tek kullanımlık tabak, çatal, bardak gibi ürünlerde, bebek bezlerinde ve benzer alanlarda yer alır. Çalısmamızda, lignoselülozik bir atık olan prinadan %10 (a/h) KOH kullanılarak alkali ekstraksiyon yöntemiyle selüloz ve hemiseliloz fraksiyonları özütlenmistir. Suda çözünür hemiselüloz fraksiyonundan doğrudan ve plastiklestirici olarak sorbitol eklenerek biyofilm üretimi denenmistir. En iyi sonuç, %10 (a/a) sorbitol eklenerek elde edilmistir.